بیش از یک سال از دولت به اصطلاح تدبیر و امید می گذرد؛ اگر نگاهی به عملکرد دولت یازدهم در این مدت نه چندان کوتاه بیاندازیم، خواهیم دید که مهمترین و تنها نقطه ی قابل اتکا برای دولتمردان، بحث دیپلماسی و آن هم فقط در بحث مسائل هسته ای بوده است! یعنی سیاست داخلی، اقتصاد، فرهنگ، صنعت، معیشت مردم و... همه و همه زیر سایه ی سیاست خارجی؛ سیاست خارجی هم فقط و فقط تلاش برای حل یک پرونده!

اما در این نوشته نه قصد نقد توافق ژنو را داریم، چون "سواد کافی برای نقدش نداریم"! و نه قصد ابراز دلواپسی از توافقات با شیطان بزرگ را داریم، تا از سوی مسئولان با اخلاق به "جهنم" رهنمون شویم! صرفاً می خواهیم نوع سیاست ورزی رهبر معظم انقلاب را در همین مدت استقرار دولت یازدهم در حوزه سیاست خارجی یادآور شویم و در پایان هم کمی در میزان نتیجه بخشی سیاست خارجی رهبری و اثرگذاری سیاست های دولت محترم تامل کنیم؛ همین!