سیاه مشق های میم.صاد
|
|
||
13 آبان یکی از پر مناسبت ترین روزهای سال است. صفحه تقویم این روز از حجم اتفاقات مهم سیاسی سنگین شده، از تبعید امام، تا روز دانش آموز، روز استکبارستیزی و از آن تا تسخیر لانه جاسوسی امریکا در ایران. عده ای دانشجوی پیرو خط امام در یک روز بارانی با عکس کوچکی از امام بر سینه، از دیوار سفارت ابرقدرتی بالا رفتند که زورمندان نظامی و سیاسی آن زمان از سر عجز در مقابلش تعظیم می کردند. مگر می شد پرچم امریکایی را سوزاند که تا آن روز کسی جرات نگاه چپ به آن را هم نداشت؛ اما شد آنچه شد... هنوز آن روزها در بایگانی تاریخی ملت ما ثبت است. اسناد ریز ریز شده، دستگاه هایی که دانشجو ها حتی اسمش را هم نمی دانستند، گروگان های امریکایی، پیام های کشورهای جهان برای پایان غائله، سفر دبیر کل سازمان ملل به ایران، قطعنامه های پی در پی شورای امنیت، استعفای دولتی که از کاغذ پاره های سفارت کشوری خارجی می ترسید، شاید از افشای حرف های مگو! و رهبری که فرزندانش را این چنین ستود: « امروز در ایران باز انقلاب است. انقلابی بزرگتر از انقلاب اول. در این انقلاب شیطان بزرگ امریکاست.» از آن روز تا به حال به هر دری کوفته اند برای احیای حیثیت و جمع کردن آبروی ریخته. از حمله نظامی به صحرای آرام طبس، غافل از «دست خدا که بر سر ماست» و شن کویر که مسخَر دستان خدا؛ از توقیف دارایی های ایران تا تحریم های فلج کننده، که خود «سبب خیری شده» به دست «عدو» برای پیشرفت روزافزون ایران و ایرانی؛ و حمایت از هر فتنه و آشوب. البته اگر هیلاری بانو(!) هم نگویند می دانیم فتنه کار چه کسانی بوده است. آخر هیچ فتنه ای بی شما مزه ندارد! اما انگار تقدیر چیز دیگری است که حتی از مرد سیاه چهره ی کاخ سفید و همکار زرد گیسویش هم کاری بر نمی آید. کشوری که تا دیروز با دیکتاتورهای منطقه، عربی می رقصید، امروز خود مجلس گرم کن جشن سقوطشان شده است! کشوری که قدرت نظامی اش زبانزد بود، باید بدون دستاورد قابل ذکری عراق را ترک کند یا به قول ژنرال هایشان عراق را به ایران تقدیم کند! و کشوری که می خواست ایران را در اقتصاد فلج کند، امروز قلب اقتصادش دچار سکته شده است. «عمو سام» دیگر زیادی پیر شده. حتی مُسکن های نفتی اعراب هم تسکین دهنده ی دردهایش نیست. مردم کشورش مدت هاست که وسائل حلوایش را در «وال استریت» آماده کرده اند. خدا را چه دیدی شاید صفحه 13 آبان با اتفاقی جدید پر بار تر شد، اینبار به جای تسخیر لانه جاسوسی در ایران، تسخیر کاخ سفید آن هم در امریکا! موضوع مطلب : 13 آبان |
![]() درباره وبلاگ
![]() ما اینجا خواهیم ماند، و ندای ما خواهد ماند، و آنچه واجب است که آمریکاییها آنرا بفهمند، آمریکاییها نمیدانند «لبیک یا حسین» یعنی چه! «لبیک یا حسین» یعنی اینکه در معرکه جنگ حاضر باشی، هر چند تنها باشی، و هر چند مردم تو را رها کرده باشند، و تو را متهم کرده باشند، و تو را تنها گذاشته باشند، «لبیک یا حسین» یعنی تو و مالت و زن و فرزندانت در معرکه جنگ باشید...هر جای دنیا که به ما نیاز باشد ما حاضریم، و اینگونه نیست که فقط کفن پوش باشیم بلکه ما کفنپوش و سلاحبهدست خواهیم بود، و در پایان اینکه لبیک یا حسین... ![]() آرشیو وبلاگ
![]() آخرین مطالب
![]() پیوندهای روزانه
پایگاه اطلاع رسانی مقام معظم رهبری
اندیشکده یقین حمید رضا نوری(ایسنا؛ایکنا) استاد محسن قرائتی وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان محمد دلاوری (صرفا جهت اطلاع) رقص خون(محسن جوادیان فرد) مکتب عشق(علی درودیان) اسلام چگینی میلاد یوسفی نژاد بانک دستنوشته های شهدا دوئل-گرافیست قطعه26-حسین قدیانی محمد حسین باغبانها محسن طهماسبی نمایش تمام پیوندها ![]() آمار وبلاگ
بازدید امروز: 13
بازدید دیروز: 4 کل بازدیدها: 228654 |
||