[این یادداشت در تاریخ 11 آبان 1394 نوشته شده است]

چند ماهی از ورود جدی واژه «نفوذ» به واژگان سیاسی ایران اسلامی می گذرد؛‌ این کلیدواژه که از سوی مقام معظم رهبری و در اوج مذاکرات هسته ای مطرح شد،‌ پس از آن بارها از سوی معظم له و در مقاطع و دیدارهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. معنای این واژه هم در مسایل سیاست داخلی و خارجی، هم در عرصه اقتصاد، هم در موضوعات فرهنگی و حتی در مسایل سبک زندگی هم قابل رهگیری است؛‌ یعنی از مدت ها قبل تلاش دشمنان داخلی و خارجی انقلاب اسلامی برای نفوذ به همه ی خاکریزهای جمهوری اسلامی صورت گرفته است تا بتوان با عبور از یک خاکریز، اهداف اصلی نظام سلطه مرحله به مرحله محقق شود: اول؛ نفوذ. دوم؛ عادی سازی نفوذ. سوم؛ ایجاد اشتباه محاسباتی در مسئولان. چهارم؛ تصمیم سازی. پنجم؛ تصمیم گیری. ششم؛ استحاله و هفتم؛ براندازی.

برای تحلیل بهتر سیر حرکت دشمن در جهت نیل به اهداف خود فقط در یک زمینه و آن هم به نفوذ دشمن در سیاست خارجی کشورمان می پردازیم.

[این مطلب در تاریخ 29/7/1394 نوشته شده است]

29مهرماه 1394، روز مهمی در تاریخ انقلاب اسلامی و یک "عبرت ماندگار"برای اعصار آتی خواهد بود؛ روزی که با فرمان رهبر معظم انقلاب،‌ توافقنامه ی هسته ای ایران با 5+1 به صورت رسمی اجرایی می شود و از این پس عملاً نه در ایران و نه در طرف مقابل مانعی برای اجرای آن وجود نخواهد داشت. اما دقت در نامه ی معظم له نشان دهنده عمق تیز بینی و هوشیاری ایشان نسبت به همه جنبه های بررسی، تصویب و اجرای این توافق در داخل و خارج از ایران دارد.فهم صحیح متن نامه ی حضرت امام خامنه ای(حفظه ا...) به رییس جمهور، و تشریح برخی از فرازهای آن نیاز به ژرف نگری در نص صریح ایشان و اتفاقات اخیر بررسی برجام در سطح کشور دارد که در یادداشت پیش رو در حد وسع ناچیز خود به آن خواهیم پرداخت:

«ما این دروغ را سر زبان ها انداختیم چون برخوردهای تند شده بود و باید کاری می کردیم تا ماجرا بالا نگیرد»

بله، به همین صراحت! این اعتراف به دروغ، توسط "بیژن حاج محمد رضا"، رئیس انجمن جایگاه داران سوخت بیان شده است؛ و حالا قضیه چه بود:

سوخت و به طور مشخص بنزین، از اولین اقلامی بود که در طرح هدفمندی یارانه ها با سیستمی جدید توزیع شد و از زمان سهمیه بندی شدن تا کنون به طور مرتب در ابتدای هر ماه سهمیه ی هر خودرو در کارت های سوخت مالکان شارژ می شد؛ اما در هفته گذشته و در آغاز ماه خرداد، و زمانی که همه خودرو داران منتظر سهمیه های جدید بنزین خود بودند، به یکباره و با دروغ هایی مثل «تا فردا صبر کنید»، «دو روز دیگر شارژ می شود» و... توسط مسئولان دولتی، مصوبه اخیر هیئت وزیران از مردم مخفی نگاه داشته شد. این اتفاق در حالی رخ داد که زنگنه، وزیر نفت اعلام کرده بود امسال افزایشی در قیمت بنزین نخواهیم داشت!

دولت(حداقل در نام!) معتدل، بار دیگر و این بار در قضیه ای جدید، نامحرم بودن مردم را به رخ کشید. این حرکات سورپرایزی دولتمردان که تقریباً در همه ی زمینه های کاری دولت مسبوق به سابقه بوده است، تعبیر واقعی ادعای «تدبیر» دولت یازدهم است؛ تدبیری که لازمه اش یا نگفتن اصل ماجراست،‌ یا گفتن نصف ماجرا،‌ یا تکذیب کل ماجرا و یا....

حال سوال اصلی از دولتیان و حامیان آنها اینجاست، اگر راستش را می گفتید، چه می شد؟ اگر دولت راستگویان و درستکاران، صادقانه و به دور از شعار با مردم، از تصمیم هیئت وزیران برای اصلاح رو به بالای(!) قیمت بنزین و تک نرخی شدن عرضه آن سخن می گفت،‌ آسمان به زمین می آمد؟ آیا راستگویی در مورد مایحتاج اولیه مردم هم مانند «انتشار فکت شیت»، اینقدر برای دولت اعتدال سخت است؟ چرا باید راست نگویی(!) رویه ی دولتمردان دولت راستگویان شود؟ و آیا با اتهام دروغ گویی و عدم صداقت به دولت قبل از خود،‌ در رقابت های انتخاباتی یکه تازی نمی کردید؟