امروز وبلاگم هزار تایی شد اما خیلی بهم برخورد از اینکه اگر من هم مثل خیلی های دیگه تو همین پارسی بلاگ(اعلی الله مقامه الشریف!) فقط عکس و لینک فیلم و آهنگ اونهم با طعم چیز یعنی... همون چیز دیگه(!)، بگزارم بازدید روزانه ام سر به فلک می کشه و هر روز چندین نظر برام میاد مثل همین آقایی که 10 روزه تو همین پارسی بلاگ 650 تا دوست پیدا کرده چون... بگذریم

بین خودمون بمونه اما چرا اینقدر بعضی صاحب وبلاگ ها به گزینه (paste) کلیک راست موس هاشون علاقه دارن؟ چرا باید جوون ایرانی همش دنبال پوچی های دنیا باشه و اصلا حواسش هم نباشه که گل دست کسی می مونه که درست کار کنه؟

اینم یه پایان دراماتیک بر این مطلب(عین فیلم هندی) باشد تا پند گیرند دوستان:

از همه ی اون کسایی که این مطلب رو خوندن می خوام که اگه وبلاگ دارن به همین مناسبت، یعنی هزارتایی شدن وبلاگ من اونهم با مطالب کاملا انقلابی(به زعم خودم) و برای همه ی اونهایی که ارزشی نویس اند و به پاس زحمات همه ی عشقولانه نویس ها! یک دقیقه سکوت کنن....