نزدیک ظهر شده بیشتر بچه ها مشغول جبران کم خوابی های  قبلی اند! مثل همیشه مشکل پخش فیلم در اتوبوس پیش آمده؛ کمتر اردوی فرهنگی یادم هست که مشکل صوتی و تصویری نداشته باشیم؛ آخر هم معلوم نیست مشکل از سی دی های بچه هاست که توی همه سیستم ها می خونه جز سیستم اتوبوس ها یا مشکل از پخش اتوبوس هاست که همه چیز می خونه جز «یاد امام و شهدا»!

وقتی سی دی و برنامه فرهنگی کار نکرد، بچه ها یاد استفاده از «ظرفیت داخلی» می افتند؛ احسان که الان 3 سالی هست طلبگی می خونه در میان عده ای بحث انقلابی میکنه؛ امیر رضا با یه عده ی دیگه و محمد رضا هم یه سمت دیگه گعده گرفته.

صداشون رو می شنوم. محمد رضا که مابین بچه های چین و هند نشسته، از قدرت منطقه ای ایران و نقش اش در بیداری اسلامی صحبت می کنه؛ احسان از حوزه های علمیه ی قم و نجف برای کشمیری ها صحبت می کنه اونها هم که معلومه خیلی راغب به چنین بحثی اند احسان رو سوالپیچ کردند؛ از این که جذب حوزه ها چه طوره، دوره کوتاه مدت دارند یا نه و...

امیر رضا هم با دو تا از بچه های کشمیر مشغول صحبته. بماند که بعدش متوجه شد این دو نفر برعکس بقیه ی کشمیری ها شیعه نیستند، لبش رو گاز گرفت و...بماند!

اکوادوری ها و قزاق ها و تاجیک ها و افغان ها هم خوابند.

بعضی از چینی ها با گوشی هاشون مشغول اند؛ یه عده فیلم می بینند و بعضی هم مشغول پیامک بازی اند؛ یکی از چینی ها جلوی من نشسته که مشغول کار با یکی از نرم افزارهای اجتماعی موبایلیه! البته من شنیده بودم بیش از 3000 حروف الفبا دارند، حالا چه طوری داره با این سرعت به اونی که اونور خطه، چینی پیامک میده، نمی دونم! اصلاً 3000 تا حرف رو چطور توی کیبورد موبایلش جا داده؟!