«دکتر اخلاق» یکی دیگر از کشمیری های همسفر ماست؛ هندی سیه چرده، با قدی متوسط و سبیل که تقریباً عضو لاینفک چهره ی هندی هاست! امیر رضا می گفت از دوستان «علیرضا قزوه» هم هست. آدم جالبیه، اهل شعر و شاعری، یا سرگرم کتاب خوندن یا شعر گفتن و یا خواب!

خودش هم داستان خواندن کتاب«خاک های نرم کوشک» رو به زبان اردو برایم تعریف کرد؛ می گفت در جلسه ای که رایزن فرهنگی ایران در هند برگزار کرده بود، اجرای برنامه ی کتابخوانی به عهده ی دکتر اخلاق بوده.

یک ساعتی هست که از اندیمشک حرکت کرده ایم. همه گرسنه و تشنه و خسته ایم. تنویر می پرسد: «کی می رسیم؟» گفتم: «یک ساعت دیگه» خودش شروع به صحبت می کند: «پرواز من از هند به تهران 4 ساعت طول کشید؛ آنقدر خسته شدم که چند روز کلافه بودم. هنوز هم که یاد آن روز می افتم بدم می آید! اما الان با این اتوبوس تا حالا خسته نشدم، خیلی خوب است.»

نمی دانم شاید در ایران تعارف کردن رو بلد شده و یا واقعاً راست میگه!

نزدیک ظهر شده بیشتر بچه ها مشغول جبران کم خوابی های  قبلی اند! مثل همیشه مشکل پخش فیلم در اتوبوس پیش آمده؛ کمتر اردوی فرهنگی یادم هست که مشکل صوتی و تصویری نداشته باشیم؛ آخر هم معلوم نیست مشکل از سی دی های بچه هاست که توی همه سیستم ها می خونه جز سیستم اتوبوس ها یا مشکل از پخش اتوبوس هاست که همه چیز می خونه جز «یاد امام و شهدا»!

وقتی سی دی و برنامه فرهنگی کار نکرد، بچه ها یاد استفاده از «ظرفیت داخلی» می افتند؛ احسان که الان 3 سالی هست طلبگی می خونه در میان عده ای بحث انقلابی میکنه؛ امیر رضا با یه عده ی دیگه و محمد رضا هم یه سمت دیگه گعده گرفته.

صداشون رو می شنوم. محمد رضا که مابین بچه های چین و هند نشسته، از قدرت منطقه ای ایران و نقش اش در بیداری اسلامی صحبت می کنه؛ احسان از حوزه های علمیه ی قم و نجف برای کشمیری ها صحبت می کنه اونها هم که معلومه خیلی راغب به چنین بحثی اند احسان رو سوالپیچ کردند؛ از این که جذب حوزه ها چه طوره، دوره کوتاه مدت دارند یا نه و...

امیر رضا هم با دو تا از بچه های کشمیر مشغول صحبته. بماند که بعدش متوجه شد این دو نفر برعکس بقیه ی کشمیری ها شیعه نیستند، لبش رو گاز گرفت و...بماند!

اکوادوری ها و قزاق ها و تاجیک ها و افغان ها هم خوابند.

بعضی از چینی ها با گوشی هاشون مشغول اند؛ یه عده فیلم می بینند و بعضی هم مشغول پیامک بازی اند؛ یکی از چینی ها جلوی من نشسته که مشغول کار با یکی از نرم افزارهای اجتماعی موبایلیه! البته من شنیده بودم بیش از 3000 حروف الفبا دارند، حالا چه طوری داره با این سرعت به اونی که اونور خطه، چینی پیامک میده، نمی دونم! اصلاً 3000 تا حرف رو چطور توی کیبورد موبایلش جا داده؟!